I love BLUE!

Mula talaga pagkabata ay nakahiligan ko na talaga ang kulay "BLUE". Halos lahat ng aking mga bagay na mayroong sentimental value ay puro blue. Blue kasi, as far as I know symbolizes "PEACE OF MIND" (tama ba ako?). Napakacool talaga pag kulay asul. Kung kaya naman sa bagong palit kong template sa aking blog na kulay blue, eh sana magugustuhan niyo ito at magkaroon kayo sana ng peace of mind habang binabasa yung blog kong ito. ENJOY! Wala na kasing load sa SMARTBRO kaya minamadali ko na lang ito, sa uulitin muli dear solitudeans!

Wala na namang klase dahil araw ni NOYBI?

Hay, ngayong linggo siguron ang isa sa mga pinakamatahimik kong linggo sa school. Akalain ba naman ninyo nga lagi na lang walang pasok dahil andaming special activities na nagaganap sa ating bansa. Maya - maya siguro ay magsisimula na ang inauguration ni President at Vice president Elect Ninoy Aquino at Jejomar Binay. Mga matatagal na mukha sa pulitika na medyo may pagkaseryoso sa larangan nito.
Hudyat na ba ito ng bonggang-bonggang pagbabago? O di naman kaya hudyat ng panibagong pagbabago sa kahirapan? Sana naman magiging maunlad na ang bayan natin at maikukumpara sa mga ibang mauunlad na bansa sa Asya. I know for the fact na si Binay talaga ang nakapagpaunlad ng Makati sapagkat halos lahat ng tao doon ay may benipisyo. Sana nga sa kanyang pag-upo ay matutupad niya ang kanyang layuning "Ganito na sa Makati, ganito sana sa buong bansa?" Sana nga ano. Si Noynoy naman ay hindi pa ang halalan ay sunod-sunod na batikos ang pinaparatang sa kanya. Wish ko lang, mapapanindigan niya na nangangakong hindi mangungurakot sa buong termino bilang Pangulo ng Pilipinas. Let's wait for that.

I could still remember anything

My life has been tormented with lovelife at the time I fell in love with the one that I want. Myself has been prisoned towards our relationship. I never cared for anyone. I always put myself to priorities with the one I love most. I almost feel weak everytime he feels uncomfortable to me. He was the love of my life.
Why would I always trust him? After all the times I had given to him? After all the sacrifices I had made for him? With all these, he never had generosity for the love I gave to him. After all who am I to expect the return of love? A man is always pretentious for everything. Expecting too much would hurt you a lot. As I would reminisce every single bit of experience I had for him, I am no confident anymore. To love, that is...

The Irony of my Life

Kani-kanina lamang mga bandang 8:30pm ng gabi eh medyo may kahihiyan na namang nangyari sa akin. Kasi naman po yung mga stupid boardmates ko kinakantiyawan ako o pinaparinggan na bakla2x raw ako. Hindi naman po ako bakla, bisexual ako. Di ko kasi alam kung ano talaga ako. I do have kasi affection on both sexes kaya naging bi ako.
Ganoon kasi yung irony ngayon sa mga tao: yung tipong pinapakialaman ka na hindi mo naman sila pinapansin. Ganyan na ba talaga ang buhay ngayon? Kung minsan kasi sobra2x na nakakadegrading. I find it insulting for a fact that he doesn't know the real you yet they continued making yourself a joker stuff. Buti lang naman po medyo maintindihin ako sa mga tao di kasi ako marunong magalit sa tao kaya feeling nila maaasar na lang ako nila lagi.
Sobrang lungkot ko nga, walang lovelife tahimik lang sa buhay, ayon masyadong busy-busyhan sa mga chores para lang mapasaya ang sarili.
I wish I could find a person whom can I trust with, someone who understands me. Kaya hanap textmate na maging lover ko? Haha, straight na gwapo sana. Wala lang, gusto ko lang may maaalaga ang magmamahal sa akin ng totoo na walang kapalit. Magpakilala lang kayo sakin via text (09396250982) o magcomment dito, gusto ko sanang maranasan kung paano ba ang feeling na minamahal ka ng lover mo ng totoo at makakahintay sa tamang panahon, yung hug at kiss na hindi plastic. Sana makahanap ako ng isa. Hay, tuloy naiyak ako. Kasi sa mga nakarelasyon ko, lahat na lang sila hindi maiintindihan at makakahintay sa akin. Ang lungkot talaga ng buhay ko. Gudnyt po mga solitudeans, itutulog ko nalang to para at least bukas, baka mawala pa ang nararamdaman kong sobrang traumatic. Iyak na ako.

SEX IS LIFE

Ganyan naman talaga kapag napaka active ng sex life mo eh siguradong masisiyahan ka. Such as me, eto tila hindi na yata makatulog para lang makapaginternet searching for porn sites. napakagrabe na talaga ng impluwensya ng net sa sex. Lahat na lang na pwedeng maipopost na kalibugan hangga't sa maaari eh, ilalagay talaga. Tuloy ang dami na talaga ng incidences ng sex kaya ganoon. It's hard to take but it is simply the reality. I hope matatapos na ang lahat na ito, or maybe trim down nalang di po ba?

Ang tao nga naman pagnagmamadali

T.G.I.F (Thank God It's Friday) nga naman ngayon and I'm sure marami sa atin ang umuuwi ng mga bahay-bahayan. Pretty sure, I'm one of this people and it's quite obvious na tambakan na naman ng mga sasakyan ang mga kalsada, kung kaya naman maraming nagkakadisgrasya or let us say in a more optimistic manner, ang dami talagang tao ang umuuwi sa bahay! Haha, dito nga sa sinasakyan ko ngayon eh medyo nagkakaugaga na sa bus para lang di magabi ng uwi. Well, it's already a bit of a tradition ng mga Pinoy: ang pagiging masigasig sa pagsakay sa bus o jeep para lg makauwi. Hehe ayos ba yun? Well ganyan po talaga ang buhay, one needs to sacrifice to achieve goals in life. Sige po ingat sa biyahe lagi.

Sitting by in the corner

Medyo nakakalungkot tingnan ako dito ngayon sa tabi-tabi lang naghihintay ng pagkakataon para makapasok sa classroom. Nakalock kasi kaya ayon. Hehe, well enough for that, I'm not being an EMO anymore dahil I partly moved on. Kung kaya happy ako. At least di ba, I'm making myself in equilibrium.
But something happened talaga kagabi that's really annoying. I had this texmate na medyo kakairita. Gay siya sa taga-taguig, at nakakainis talaga dahil akalain mo ba naman na medyo feeling niya ay kami na literally at nagseselos kapag hindi makapagreply agad. Well, in the first place naman ay hindi naging kami textmate ko lang siya and I know for myself sure enough na talaga naman na hindi magiging kami dahil ayaw ko na magkarelasyon ulit sapagkat heartbroken na lang ako lagi at ayoko muna. Mahirap. I know for sure na when the right time comes, malalaman niya ang pinaggagawa niya. Kung may mali man akong ginawa o may nasabi man, pagpasensiyahan muna. Sorry, I'm just being honest, gusto ko lang na magiging seryosa sa mga bagay bagay at tumahimik na lang.

Isang napakaLIBOG na gabi

Haha i really feel horny talaga ngayon after seeing some video blogs medyo tempting po talaga kaya ayon. Natuluyan na hahahaha! Okay lang yun at least making myself fun during the rainy seasons. Wala na talaga kasing makakapitan. Life is indeed boring without love pero ayos lang naman dahil may mga pamparaos libog. hehehe. Siya nga pala pakaabangan niyo po yung mga short stories na ipopost ko that relates to love and life. Mahilig kasi akong magsulat kaya po pakaabangan niyo po yan. It's either written in Tagalog o English depende sa mood ko. Pero kung may isusuggest kayo I'm open for it. Sige po yan lang muna for now! Ingat dear solitudeans!

Pamaypay sa Tag-ulan

Opo! Tama talaga ang hinala niyo na gumagamit ako ng pamaypay ngayong tag-ulan. I'm happy to say na nagsimula na talaga ang rainy season. In fact, umaambon na lagi tuwing hapon dahil ayon sa PAG-ASA ay uulan na talaga ngayong kapanahunan. In fact sabi daw nila, magkakaroon ng La Niña? Tama ba? Sana naman po hindi na naman itong magiging paraan ng isang marahas na kalamidad. Kung matatandaan niyo po kasi before, naantala tayo ng bagyong Ondoy. Huwag naman sanang marapatin na maulit ito sapagkat makakapinsala ito sa buhay ng bawat Pilipino. But for now, pamaypay muna ang katapat sa mainit na gabi bago matulog. Wla kasing electric fan dito sa room namin, papalitan na ng bago. Yehey! Di na talaga ako papawisan nito sa pagpalit ng bagong electric fan. Konting tiis lang at ayos na! Ingat po.

It's OVER

Tinapos ko na talaga ang lahat sa amin, it's hard to accept but that's the reality. And one thing is for sure talaga na common sa lahat ng minamahal ko: It's the fact that I had love more than myself but they never return even a single bit of consideration that they're hurting me that much, how ironic! Minsan naiinis ako sa sarili ko why I love so much na wala nang natitira sa akin. Ganyan naman talaga siguro ang tadhana sa akin. Sana wish ko lang, the next time I would love again, eh mapapantayan niya ang oras at pagmamahal na maibibigay ko para sa kanya.

ÜBER sa Canvassing

Hanggang ngayon pa naman eh di matapos ang pagcanvass ng CoC's for the office of Presidency and Vice Presidency, it was that kainis na talaga. Ginawa ngang automated ang election para mapabilis ang eleksyon pero anong nangyari? Naimano mano ulit ang pagboboto dahil it was unreliable and showed anomalies na di talaga malaman kung ano. Kasi once mabukas ang isang CoC, kapag nalaman na nagka-anomalya eh agad-agad kinukwestyon ang kanyang validity na minsan ay umaabot ng 2 oras. It's time consuming talaga na maiirita na ang mga nasa Kongreso. Hiling ko lang po sana eh matapos na itong "MANUAL CANVASSING" para sa kapakanan at ikabubuti ng lahat ng mamayang Pilipino.

Di ko na siya kaya, Taksil!

After the reconciliation thing na ginawa ya sa akin, kanina lamang ay nagtext ung EX daw niya na si JHON na sinosoli niya na daw si ED sa akin. Pagkatext niya noon, I feel insulted dahil parang ako pa ang ginawang "bank" na parang dinedeposit si ED at pagkatapos eh babalikan for withdraw. Me ganun? Tapos sabi ni ED nasira daw yung CP niya, at pagkatapos noon Jhon texted me mayroon pa daw. Hay tapos ang dami2x niyang textmate na feeling ko eh pinapaabuso niya yung katawan niya for pleasure. Taksil di ba? After all na naging honest ako yung pala ang time na tataksilin na naman ako! Kakainis na talaga. Bahala na siya sa buhay niya. Sana 'wag kayong maging ganun, dahil nakakasakit ng feelings ng iba. Konsiensya nalang niya ang hahatol sa lahat ng ginawa niya sa akin.

Balik Eskwela, Balik Penitensya

School time na naman ulit, and indeed students are excited na. Parami na ang naglast minute shopping sa school supplies at mga uniforms. Pero kami as early as MAY 31, nagsimula na kaming magklase. Sobrang excited talaga ang mga professors namin, nagquiz na nga yung isa naming prof. Okay lang naman po yun, dahil last year na ako sa school. Yehey! At last, gagraduate na ako! Yung mga sakripisyo ko at ni mama at papa matatapos na. It's a great achievement sa akin talaga sapagkat after almost 18 years na pag-aaral, tatapos na ako. I also owe this thing sa dalawa kong tita na nagtulong din sa pagtatapos kong ito. Isang taong tensyon at sakripisyo at mapapawi na ang lahat ng pinaghirapan namin lahat.