Wednesday, June 23, 2010

The Irony of my Life

Kani-kanina lamang mga bandang 8:30pm ng gabi eh medyo may kahihiyan na namang nangyari sa akin. Kasi naman po yung mga stupid boardmates ko kinakantiyawan ako o pinaparinggan na bakla2x raw ako. Hindi naman po ako bakla, bisexual ako. Di ko kasi alam kung ano talaga ako. I do have kasi affection on both sexes kaya naging bi ako.
Ganoon kasi yung irony ngayon sa mga tao: yung tipong pinapakialaman ka na hindi mo naman sila pinapansin. Ganyan na ba talaga ang buhay ngayon? Kung minsan kasi sobra2x na nakakadegrading. I find it insulting for a fact that he doesn't know the real you yet they continued making yourself a joker stuff. Buti lang naman po medyo maintindihin ako sa mga tao di kasi ako marunong magalit sa tao kaya feeling nila maaasar na lang ako nila lagi.
Sobrang lungkot ko nga, walang lovelife tahimik lang sa buhay, ayon masyadong busy-busyhan sa mga chores para lang mapasaya ang sarili.
I wish I could find a person whom can I trust with, someone who understands me. Kaya hanap textmate na maging lover ko? Haha, straight na gwapo sana. Wala lang, gusto ko lang may maaalaga ang magmamahal sa akin ng totoo na walang kapalit. Magpakilala lang kayo sakin via text (09396250982) o magcomment dito, gusto ko sanang maranasan kung paano ba ang feeling na minamahal ka ng lover mo ng totoo at makakahintay sa tamang panahon, yung hug at kiss na hindi plastic. Sana makahanap ako ng isa. Hay, tuloy naiyak ako. Kasi sa mga nakarelasyon ko, lahat na lang sila hindi maiintindihan at makakahintay sa akin. Ang lungkot talaga ng buhay ko. Gudnyt po mga solitudeans, itutulog ko nalang to para at least bukas, baka mawala pa ang nararamdaman kong sobrang traumatic. Iyak na ako.

No comments:

Post a Comment